Marie Antoinette was een waar stijlicoon van haar tijd. Toen ze in 1774 koningin werd, nam ze de passie voor mode van de Franse natie over.

In Versailles besteedde Marie Antoinette tijd, aandacht en aanzienlijke kosten aan het plannen van haar garderobe en haar kapsels, maar ook aan de feestjes waar ze haar outfits demonstreerde. Ze bestelde tot wel 300 jurken per jaar en stond erom bekend dat ze nooit iets twee keer droeg. Haar passie voor kleding, decoratie en interieur en haar schijnbaar onbeperkte budget stelden haar in staat om meesterwerken te creëren die een belangrijke stempel drukten op de modegeschiedenis en ontwerpers tot op de dag van vandaag inspireren.

Marie-Antoinette wordt vaak de eerste consument van coutureartikelen genoemd. Unieke items werden voor haar ontworpen en gemaakt door haar "modeminister", Rose Bertin. Samen maakten ze van mode en kleding niet alleen een ambacht, maar een kunst. De koninklijke outfits hebben het publiek altijd gefascineerd en iedereen keek uit naar het volgende optreden van de koningin.

Ze startte ook de mode voor hoge en overdreven versierde kapsels die "poefs" werden genoemd. Hun uiterlijk hing vaak af van culturele gebeurtenissen of de politieke betekenis van de dag. Ze bevatten passende emblemen verweven in het haarontwerp, vaak met tekeningen en geschreven tekst of motieven. Extravagante kapsels werden versierd met bloemen, veren, kunstvogels, parels, kant, diamanten, boten en andere soortgelijke speeltjes.

Haar opbinden, poederen en het dan groot en majestueus maken met dure pruiken was de rage en groot haar werd een symbool van status en, uiteindelijk, stijl. Dankzij Marie Antoinette begonnen mensen hun haar in pasteltinten te verven. Het was erg in de mode onder royalty en aristocraten om hun haar te verven of te poederen om het een ongewone kleur te geven. "Aardbeiblond was de populairste tint.

Marie Antoinette hielp om Parijs de hoofdstad van de Europese mode te houden. Helaas creëerde de luxueuze garderobe van Marie Antoinette alleen maar het imago van een frivole spender, wat een van de belangrijkste redenen was waarom ze door de Fransen werd veracht. Deze antipathie leidde uiteindelijk tot de vernietiging van de monarchie en de koningin naar de guillotine in 1793.