"Hij rijmde mijn naam op Sardine," zegt Martine Rose, die verslag doet vanuit haar huis in Noord-Londen. Ik had het niet eens in de gaten totdat Grace Wales Bonner me een sms stuurde. Ik dacht bij mezelf, 'Echt waar? En dus ging ik het internet op om de sms'jes te lezen om het nog eens te controleren. Ter verdediging, ik denk niet dat Martine de makkelijkste naam is om in een rapvers te zetten. Het feit dat Kendrick Lamar een van de belangrijkste en cultuurveranderende ontwerpers van het afgelopen decennium vergelijkt met een vis uit blik is een absurde speling van het lot die misschien alleen Rose grappig zou kunnen vinden. Ik stel me voor dat de groep ongeregelde figuren die ze op de catwalk reproduceert (en die geen ICT-technici, bejaarde swingers en ontevreden TFL-medewerkers zijn, maar er wel zo uitzien) af en toe wel van een dampende lunch met olfactorische Omega-3's zou kunnen genieten. "Klinkt logisch, toch?" voegt hij eraan toe.
Rose is net terug van een weekend op het Camp Flog Gnaw festival in Los Angeles, waar ze in real time werd geciteerd terwijl neven Kendrick Lamar en Baby Keem optraden als 'The Hillbillies'. De styliste had beide muzikanten gekleed in aangepaste looks en had ook de meeste van hun fans gekleed in limited edition band T-shirts, waarvan sommige haar pseudoniem 'Martine Sardine' droegen. "Nou," legt ze uit. "We wilden een gevoel van humor en luchtigheid aan dit alles geven, bijna alsof de stukken bedrukt waren met oude rave-graphics. Ik denk dat dit soort festivals voor de meeste mensen het dichtst bij een ouderwetse rave komt, dus we wilden dat de collectie geworteld zou zijn in die ervaring. Iedereen kocht deze stukken om zich verbonden te voelen met hun muziekscene'.
Er zijn in totaal zeven kledingstukken, waaronder scheve voetbalshirts, een aantal ravebrochures (die bij nader inzien sjaals zijn) en een ironisch T-shirt met de tekst 'Best Dressed'. Deze zin zou afkomstig kunnen zijn uit een van de coupletten van 'The Hillbillies', maar doet ook denken aan een van de populairste producten van Rose: een nep-T-shirt van Carlsberg met de tekst 'Probably The Best Designer In The World'. De oneerbiedigheid en bravoure, zoals alles wat Rose produceert, komt uit een plek van echte warmte. "De stukken waren bedoeld om geworteld te zijn in songteksten en er is zelfs een afdruk van Kendricks eigen handschrift, van toen hij de beginregels in een notitieboekje noteerde. Ik weet niet of je het kunt classificeren als merch of mode, maar ik denk niet dat het uitmaakt.
Net als bij Rihanna en Drake ontwikkelde de relatie van Rose met Kendrick Lamar zich organisch, zij het met een vleugje kismet. "De eerste keer dat ik met Kendrick werkte was tijdens zijn laatste Britse tour," zegt Rose. "Ik had het geluk hem backstage te ontmoeten en ik herinner me dat er zo'n authentieke band was. Ik denk dat we elkaar op een creatief niveau begrijpen." Door deze (misschien onverwachte) samenwerking heeft 's werelds beroemdste rapper zich gekleed in 'Barnsley'-hoeden en prijsuitreikingen bijgewoond in het soort oversized, onhandige windjack dat gewoonlijk is voorbehouden aan vogelaars. "Zijn werk is geworteld in de ervaring van mensen en dit is ook de manier waarop ik collecties benader. Het zijn fragmenten van dingen die er echt uitzien. Dus we grepen de kans om merchandising te ontwerpen. Zo van 'Erm, Yes!'".
Ik vraag me af hoe deze mega-merchandisers de betekenis van het werk van Rose kunnen veranderen. Wat gebeurt er als de tekens en symbolen van de Britse subcultuur de Amerikaanse mainstream binnenkomen? En wat gebeurt er als onze zwaargewichten uit de popcultuur zich gaan kleden als sommige van de meer excentrieke buitenbeentjes van Londen? Het is iets waarin ik steeds meer geïnteresseerd raak," zegt Rose. "Ik hoop alleen dat het werk die grenzen overstijgt. Omdat het in zekere zin over de menselijke ervaring gaat. Het is net als muziek: we hebben misschien niet meegemaakt waar de auteur het over heeft, maar we kunnen ons toch inleven." Rose komt dan wel niet uit Compton, maar toch kan ze begrijpen dat Kendrick speelt met de term 'Hillbillies'. Ook zij heeft een carrière opgebouwd waarin ze 'de underdog, de verpletterden en de gemarginaliseerden' opzoekt en waardeert.
Het is ook relevant dat deze samenwerking ontstaat in het midden van een breder gesprek over carrièremogelijkheden voor vrouwelijke ontwerpers. Het is een knipoog naar iedereen die denkt dat deze mensen de creatieve en commerciële vaardigheden missen om merken van conglomeraten te leiden, maar het presenteert ook een alternatief: dat ze die misschien niet eens nodig hebben. "De reuzen doen er altijd langer over om bij te blijven," zegt Rose. "Snap je wat ik bedoel? Maar ik laat me er niet door meeslepen. Er zijn zoveel alternatieven die echt interessante dingen doen - en ik plaats mezelf niet per se in die groep - maar die zijn er echt. Dus wat maakt het uit? Het maakt dat ze nog meer uit de toon vallen." Martine Rose heeft geen creatieve richting nodig om echt indruk te maken. Een T-shirt voldoet prima.
